„Most na Drinie” to epopeja o miejscu - Wyszogrodzie nad rzeką Driną i przepływającej przez to miejsce historii - tej wielkiej decydującej o losach Europy, jak i małej, lokalnej przesądzającej o losach mieszkańców miasta.

Książka przedstawia losy wyszehradzkiego społeczeństwa w latach 1571-1914. Autor snuje opowieść o różnych ludziach, różnych wyznań i w różnych czasach. Nie ma tu jakiegoś spajającego całość pojedynczego bohatera - bohaterami są zbiorowość ludzka i kolejne pokolenia, przechodzące od okupacji tureckiej, przez austro-węgierską, aż do zrywów niepodległościowych. A świadkiem wszystkiego jest most na Drinie, zbudowany w XVI wieku na polecenie wezyra osmańskiego, który stał się drogą łączącą wschód z zachodem. Niezniszczalny posąg stanowił centrum życia pobliskiego miasteczka. Jest świadkiem niezliczonych wydarzeń, czasów pokoju i wojen, rozkwitu i upadku. Czasem kwitnie na nim handel, czasem pościnane głowy są wywieszone na postrach. Czasem kwitnie miłość i radość, czasem samobójcy rzucają się do rzeki. A most, niemy świadek historii latami trwa, gdy kolejne turbulencje czasu przepływają niczym bystre prądy rzeki.

Jeśli chcielibyście poznać literaturę jugosłowiańską z jak najlepszej strony, sięgnijcie po tę książkę!