W książce Kinga trafiamy do Derry w amerykańskim stanie Maine. To senne, prowincjonalne, ledwie widoczne na mapie miasteczko, jakich wiele w USA. W Derry czai się coś złego, wypatruje ofiar i podąża niczym cień za najbardziej wrażliwymi mieszkańcami, czyli dziećmi, które wierzą, że potwory istnieją. Autor uwrażliwia nas na lęki najmłodszych, przy okazji metaforycznie wyjaśniając, że poczucie strachu, które dojrzewa przez lata, może paraliżować również dorosłych.

Wszystko zaczyna się niepozornie od zabawy łódeczką na wodzie Georgiego, pierwszej ofiary serii zagadkowych morderstw, które miały miejsce pod koniec lat 50. w Derry. To zresztą bardzo cicha śmierć, której echo będzie jednak słyszalne przez lata. Właściwie naznaczy całe późniejsze życie nastolatków należących do Klubu Frajerów.

King w przejmujący sposób uchwycił koniec dziecięcej niewinności i moment wchodzenia w dorosłość. Udało mu się to osiągnąć dzięki tytanicznej pracy włożonej w to, aby w drobiazgowy sposób odtworzyć koleje losów poszczególnych bohaterów. Dostrzegamy, że traumatyczne wydarzenia z dzieciństwa i życie w opresyjnej, zamkniętej społeczności warunkują późniejsze decyzje i wybory. Każdy z członków Klubu Frajerów próbuje poradzić sobie z koszmarami na jawie.

Autor doskonale panuje nad formą wprowadzając dwutorową narrację. Całość tworzy sugestywny obraz amerykańskiej prowincji. Wiele obrazów utrwalonych w książce zostaje pod powiekami czytelników. Nic dziwnego, to przecież jedno z najgłośniejszych, a przy okazji najciekawszych dzieł współczesnej grozy. King potrafi wzruszyć, przerazić, zahipnotyzować.