Czesław Miłosz - poeta, prozaik, eseista, tłumacz, laureat Nagrody Nobla w roku 1980 i wielu innych prestiżowych nagród literackich, tłumaczony na kilkanaście języków. Doktor honoris causa wielu uniwersytetów w USA i Polsce, honorowy obywatel Litwy i miasta Krakowa. Urodził się 30 czerwca 1911 roku w Szetejniach na Litwie, zmarł 14 sierpnia 2004 roku w Krakowie.

Kształcił się na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Początkowo studiował polonistykę, ale po kilku tygodniach przeniósł się na prawo. Jako poeta zadebiutował w 1930 roku na łamach pisma „Alma Mater Vilnensis”. W tym samym okresie stał się jednym z założycieli grupy poetyckiej „Żagary”.

Senatorowie przypominają, że Czesław Miłosz był świadkiem największych wydarzeń minionego stulecia - od pól bitewnych pierwszej wojny światowej, poprzez rosyjską rewolucję, odzyskanie przez Polskę niepodległości, społeczne i narodowościowe problemy II RP, czas spełnionej apokalipsy i piekła, którym stały się ulice okupowanej Warszawy, Holokaust i starcie dwóch totalitaryzmów, doświadczenie emigranta w świecie podzielonym żelazną kurtyną, aż do upadku sowieckiego imperium i budowę demokracji.

„Wołający: kultura i sztuka, a myślący o igrzyskach w cyrku” - Czesław Miłosz