George Sand była francuską pisarką, która tworzyła w czasach romantyzmu. Wśród najbardziej znanych publikacji jej autorstwa wymieniane są obecnie pozycje „Zima na Majorce”, a także złożona z kilku tomów „Historia mojego życia”. Po przyjeździe do Paryża w 1831 roku zamieszkała z początkującym pisarzem Jules'em Sandeau. To od jego nazwiska wzięła swój męski pseudonim artystyczny. Szybko stała się obiektem zainteresowania paryskich elit. Sand zaczęła wydawać swoje utwory. Publikowała także na łamach słynnego „Le Figaro”.

Jej publikacje były bardzo zróżnicowane. Na początku kariery pisarskiej poświęcała się feminizmowi (tak powstały między innymi „Indiana” czy „Lelia”). W tego rodzaju powieściach przedstawiała silne kobiety, często mocno wyidealizowane, dla których kontrast stanowiły postaci męskie, niegrzeszące intelektem i wiecznie niezdecydowane. Powieści te określano jako utwory o charakterze melodramatycznym, w późniejszym czasie silnie krytykowane ze względu na płaskie kreacyjnie postaci, przesadny patos oraz sztuczność kreacji. Później Sand zajęła się socjalizmem utopijnym, wyraźnie zaznaczonym w „Listach podróżnika”. Niejednokrotnie zdarzało jej się także idealizować mieszkańców wsi i poświęcać czas na opis ich zwyczajów.

Była bardzo pracowitą i płodną autorką. Co noc tworzyła przez 8 godzin, kiedy wszyscy domownicy już spali. Pismo miała równe, nie dokonywała skreśleń ani poprawek. Tak sumiennie pracowała do końca życia. Dzięki temu rok rocznie wydawała 2-3 powieści, a jednocześnie prowadziła obszerną korespondencję i pisała do gazet. Jej dorobek twórczy liczy ponad 70 powieści, 20 sztuk teatralnych, wiele esejów i nowel, a także bogatą korespondencję.

„Nie przypisuję moim utworom zalet, prócz tej, że są szczere i żarliwie dociekliwe, i nie szukam gdzie indziej przyczyny popularności, jaką zdobyły mimo moich błędów i zastrzeżeń krytyków”.

Więcej o George Sand:

https://www.polskieradio.pl/39/156/artykul/1146105,george-sand-z-natury-jestem-poetka-w-razie-potrzeby-bojownikiem