Juliusz Słowacki należy do najbardziej znanych twórców polskiej literatury romantycznej. Zaliczany jest obok Adama Mickiewicza i Zygmunta Krasińskiego do grupy trzech wieszczy - poetów, którzy dzięki swojemu talentowi i przenikliwemu umysłowi potrafili nawet przewidzieć przyszłość.

Jeden z najważniejszych twórców polskiej literatury romantycznej, urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu. Jego ojciec, Euzebiusz, był teoretykiem literatury i dramaturgiem. Po śmierci ojca, gdy Juliusz miał zaledwie pięć lat, odziedziczył po nim spory majątek, co pozwoliło mu poświęcić się w przyszłości pisarstwu. Matka przyszłego poety prowadziła salon literacki, dzięki czemu Juliusz miał w dzieciństwie i wczesnej młodości kontakt z ówczesną elitą intelektualną, zwłaszcza z kręgu Uniwersytetu Wileńskiego. Tym sposobem poznał m.in. Adama Mickiewicza przed jego wyjazdem z Litwy.

Całe życie podróżował, zarówno po najważniejszych miejscach w Europie, jak i po krajach Bliskiego Wschodu. Jako dziecko żył pomiędzy Krzemieńcem a Wilnem. W 1825 roku Juliusz Słowacki rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Wileńskim. W okresie nauki poznał m.in. Joachima Lelewela, braci Śniadeckich i ich siostrę - Ludwikę, która była pierwszą wielką miłością młodego poety. W lutym 1829 roku Słowacki przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Zarobki umiejętnie pomnażał, inwestując je na paryskiej giełdzie, m.in. w akcje kolei lyońskiej. Pozwoliło mu to zyskać pewną niezależność finansową, wszystkie swoje dzieła wydawał własnym sumptem. Wiele z jego podróży pozostawiło trwały ślad w twórczości. Rzeczy, które oglądał i rozmowy z ludźmi, których spotykał, przetwarzał w zgodzie z wizją rzeczywistości, którą kształtował przez lata i która najpełniejszy wyraz znalazła w filozofii genezyjskiej. W miarę dorastania, Słowacki coraz bardziej eksperymentował z formą literacką, tworząc oryginalne dzieła w duchu romantyzmu. W swojej twórczości nawiązywał do klasyków literatury światowej, takich jak Szekspir czy Byron. Zmarł 3 kwietnia 1849 roku w Paryżu, nie dożywszy czterdziestych urodzin.

W czerwcu 1927 roku szczątki Juliusza sprowadzono do kraju. Po uroczystościach w stolicy (przez katedrę Świętego Jana przewinęło się podobno sto tysięcy osób) trumnę uroczyście przewieziono do Krakowa i złożono obok Mickiewicza i grobów królewskich na Wawelu.

Juliusz Słowacki zyskał uznane miejsce w kanonie polskiej literatury, obok takich gigantów jak Adam Mickiewicz i Zygmunt Krasiński. Jego wizjonerstwo czy oryginalność nadal inspirują i fascynują czytelników na całym świecie!