Piękna pogoda sprzyjała spacerom - przed przedstawieniem uczestnicy mieli okazję przechadzać się Skwerem Kościuszki, podziwiając malownicze kamienice, okazałe pomniki i statki cumujące przy nabrzeżu. Wędrując po okolicy odwiedziliśmy różnorodne restauracje, które zabrały nas w kulinarną podróż dookoła świata.

Sam musical zachwycił rozmachem wyjątkowo licznych scen tanecznych, świetną muzyką, liczebnością artystów, którzy są wybitni wokalnie i baletowo, czyli obsada na najwyższym poziomie. Starożytny Rzym przedstawiony został jak kabaret czasów Republiki Weimarskiej, a w każdym razie, jak jego filmowy obraz - czy to z pamiętnego „Kabaretu” Boba Fosse’a czy niedawnego serialu „Babilon Berlin”. Mimo kabaretowej otoczki spektakl jest dość wierny powieściowemu pierwowzorowi. Na pierwszy plan wychodzi więc miłość - przede wszystkim Winicjusza do Ligii, Petroniusza i Eunice oraz Akte do Nerona. Nie zabrakło też opisu prześladowań chrześcijan. Mamy więc i uczty, i arenę, wreszcie potajemne spotkania wyznawców Jezusa i ucieczkę św. Piotra.

Akcja rozgrywa się jednocześnie w świecie starożytnym - co sugeruje treść i odniesienia - oraz we współczesności, czego dowodzą kostiumy i elementy scenografii, takie jak motocykl. Spójność tej wielowarstwowej rzeczywistości zapewniają postacie Furii, które podsycają konflikty i napędzają świat, zwracając ludzi przeciwko sobie. Scenografia doskonale wspiera tę koncepcję - centralnym punktem jest monumentalne, choć nieprzytłaczające Koloseum, ozdobione zasłonami i migoczącymi żarówkami niczym z kabaretowej rewii, a całość dopełniają projekcje.

Uważamy, że duch Sienkiewicza został w spektaklu oddany znakomicie. Przejmująca, momentami zabawna, niezwykle widowiskowa i zwieńczona świetnym finałem historia skłania do refleksji nad nieprzerwaną obecnością okrucieństwa w dziejach!